სომხეთი არის პატარა ქვეყანა სამხრეთ კავკასიაში, რომლის ეკონომიკა იზრდება და ძირითადად ორიენტირებულია ვაჭრობაზე, მომსახურებაზე და სოფლის მეურნეობაზე. მისი ეკონომიკა დიდწილად დამოკიდებულია იმპორტზე რადგან ქვეყანას არ აქვს მნიშვნელოვანი ბუნებრივი რესურსები და ინდუსტრიული წარმოება. სომხეთი იმპორტირებს სხვადასხვა საქონელს როგორიცაა მანქანები, სატრანსპორტო საშუალებები, საწვავი, ფარმაცევტული პროდუქტები და მომხმარებლის საქონელი. მთავარი იმპორტიორი პარტნიორები არიან რუსეთი, ჩინეთი, გერმანია და ირანი. მეორე მხრივ კი სომხეთის მთავარი ექსპორტი მოიცავს მინერალებზე როგორიცაა სპილენძი და მოლიბდენი; სოფლის მეურნეობის პროდუქტებზე როგორიცაა ღვინო; ბრენდიანი სასმელები; მშრალი ხილი; ასევე ტექსტილი და სამკაულები. რუსეთი; ევროპული კავშირი; ჩინეთი არის მისი მთავარი ექსპორტის მიმართულებები. სომეხმა ქვეყანამ გააძლიერა ვაჭრობის კავშირები ახლო აღმოსავლეთის ქვეყნებთან განსაკუთრებით ირანთან და არაბთა გაწვდილი ემირატებთან (UAE). ირანი არის კრიტიკული პარტნიორი სომხეთისთვის მისი გეოგრაფიული სიახლოვისა და საერთო საზღვრების გამო; ის უზრუნველყოფს სომხეთს ენერგეტიკული რესურსებითა და ვაჭრობის შესაძლებლობებით.

UAE-სთან ურთიერთობა ბოლო წლებში გაწვდილი გახდა განსაკუთრებით ისეთ სფეროებში როგორიცაა სამკაულები; ძვირფასი მეტალები; ტურიზმი . ეს კავშირები მნიშვნელოვანია სომეხისთვის given მისი მიწათმოქმედებული მდგომარეობისა და მეზობლური თურქეთთან და აზერბაიჯანთან დაძაბული ურთიერთობების გამო რაც ართულებს რეგიონულ ვაჭრობას . ქვეყნის საბანკო სისტემა მნიშვნელოვნად განვითარდა დამოუკიდებლობის შემდეგ 1991 წლიდან . საქართველოს ცენტრალური ბანკი რეგულირებას უწევს სექტორს ფინანსური სტაბილურობის უზრუნველსაყოფად და ეკონომიკური ზრდისთვის ხელშეწყობის მიზნით . საქართველოში კარგად განვითარებული საბანკო სექტორია , რამდენიმე კომერციული ბანკით , რომლებიც ფართო სპექტრის მომსახურებას აწვდიან როგორც პიროვნებებს ასევე ბიზნესებისთვის . ფინანსური სისტემა შედარებით ღიაა უცხოურ ინვესტიციებისთვის , ხოლო ციფრული საბანკო მომსახურებები იზრდება . თუმცა , საქართველოს ეკონომიკა enfrenta გამოწვევები , მათ შორის დამოკიდებულება დიდი დიასპორის მიერ გადახდილი თანხებიდან , განსაკუთრებით რუსეთში , ასევე მსოფლიო ეკონომიკურ ცვლილებებზე მგრძნობელობა . მიუხედავად ამ გამოწვევებისა , მთავრობა აგრძელებს რეფორმების განხორციელებას ფინანსური სისტემის სტაბილიზაციისთვის , უცხოურ პირდაპირ ინვესტიციების მოზიდვისთვის , ასევე თავისი ეკონომიკის მოდერნიზაციისთვის.